Ψυχαναλυτική  Ψυχοθεραπεία

Η  ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία αποτελεί μια μορφή ψυχοθεραπείας που βασίζεται στην ψυχαναλυτική θεωρία αλλά διαφέρει από την κλασσική ψυχανάλυση ως προς τη συχνότητα των συνεδριών και το θεραπευτικό πλαίσιο. Πιο συγκεκριμένα, στις ψυχοδυναμικές συνεδρίες ο θεραπευόμενος δεν ξαπλώνει στο ντιβάνι, αλλά κάθεται πρόσωπο με πρόσωπο προς το θεραπευτή, ενώ οι συνεδρίες πραγματοποιούνται συνήθως με συχνότητα μία φορά την εβδομάδα εκτός και αν εξαρχής ή στην πορεία συμφωνηθεί κάτι διαφορετικό.    

 

Βασικός στόχος της ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας είναι να ανοίξει δρόμους ώστε ο αναλυόμενος να κατανοήσει το γιατί και το πως εσωτερικοί συνειδητοί και ασυνείδητοι παράγοντες, που σχετίζονται με εμπειρίες από την οικογένεια, το σχολείο και άλλες κοινωνικές ομάδες, επηρεάζουν στο σήμερα τη σχέση που έχει με τον εαυτό του και τους άλλους.

Ο ψυχοθεραπευτής θα «καλωσορίσει» και θα εξερευνήσει με τον θεραπευόμενο κάθε είδους σκέψεις και συναισθήματα, συγκρούσεις και επιθυμίες που ορίζουν τη ζωή του, ενώ παράλληλα θα του δοθεί η ευκαιρία να αξιολογήσει τις επιλογές που έχει κάνει, καθώς και τους ρόλους που μέχρι εκείνη τη στιγμή έχει αναλάβει.

 

Η ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία απευθύνεται σε ανθρώπους που μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα όπως:

 

• Δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις

• Συντροφικές και Ενδοοικογενειακές Συγκρούσεις

• Κρίσεις Πανικού

• Διατροφικές Διαταραχές

• Άγχος

• Φοβίες

• Μελαγχολία

• Κατάθλιψη

• Χωρισμός - Διαζύγιο

• Απώλεια - Πένθος  

• Ψυχοσωματικά Προβλήματα

• Επίμονες σκέψεις ή εμμονές

• Χαμηλή Αυτοεκτίμηση

 

 

Εκτός όμως από τα παραπάνω, η ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει οποιονδήποτε επιθυμεί να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του και να νοηματοδοτήσει τα γεγονότα της ζωής του. Ο ψυχαναλυτικός ψυχοθεραπευτής συνταξιδεύει μαζί με τον θεραπευόμενο, ώστε να οδηγηθεί στην απαρχή μίας καινούριας ανάγνωσης εαυτού. Μίας ανάγνωσης η οποία είναι σημαντική για το σύνολο των λειτουργιών του ψυχικού μηχανισμού.

 

Σε κάθε περίπτωση, οι στόχοι της ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης είναι η βελτίωση της ψυχικής υγείας και η απόλαυση της καθημερινότητας του ατόμου.

 

Η θεραπευτική σχέση είναι ζωτικής σημασίας στην ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία.

​

Ο θεραπευτής, παρέχει ένα περιβάλλον ασφάλειας και εχεμύθειας, ώστε να μπορέσει ο θεραπευόμενος να εκφράσει ελεύθερα όλα όσα τον απασχολούν. Μέσα σε ένα κλίμα εμπιστοσύνης οι εμπειρίες, οι σχέσεις και τα μοτίβα συμπεριφοράς που έχει κανείς αναπτύξει, επεξεργάζονται υπό ένα νέο πρίσμα και γίνονται αντικείμενο μιας γενικότερης επανορθωτικής εμπειρίας.

​

Τελικός προορισμός της θεραπευτικής σχέσης αποτελεί η αλλαγή, προκειμένου κάθε άτομο να ζήσει απαλλαγμένο από περιττό πόνο, άγχος, ενοχή, άρα και κατά ένα τρόπο πιο κοντά στις επιθυμίες και δυνατότητές του.